Kolorowe koniki dla dorosłej widowni, czyli fenomen serialu „My Little Pony”

Zwiększająca się przez ostatnie lata widownia serialu animowanego „My Little Pony” pozwala wysnuć kilka ciekawych wniosków. Skąd u dojrzewających, a zwłaszcza u dorosłych płci męskiej – ludzi zajętych poważnymi życiowymi sprawami, taki intensywny i pozytywny oddźwięk wobec serialu, w którym bajkowe koniki i pegazy na czele z główną postacią, Twilight Sparkle żyją sobie w wysublimowanej krainie?

Odcinki serialu emitowane są od 2010 roku, gdy w Stanach Zjednoczonych wyszedł pierwszy produkt filmowy. W naszym kraju „My Little Pony zostało wyemitowane po raz pierwszy rok później. Historia bajkowych latających kucyków budzi większe zainteresowanie, niż można by przypuszczać. Część krytyków i komentatorów filmowych tłumaczy popyt na serial rzeczywistą potrzebą czegoś „luźnego”. W wydarzeniach i relacjach wdzięcznych koników z rogami ludzie na chwilę zapominają o problemach ekonomicznych, skomplikowanych relacjach z bliskimi.„My Little Pony” (zobacz: My little pony – duży wybór) w zamierzeniu twórcy kierowane jest nade wszystko do osób młodych, a zwłaszcza dziewczynek, odnajdujących w kolorowych konikach poczucie pewności i inspiracji. Co również ciekawe – serial powstawał jako sposób na promocję firmowych zabawek Hasbro. W tym sklepie, już po emisji pierwszych odcinków można było kupić różnego rodzaju gadżety i zabawki. Jak na czasy wzmożonego usieciowienia przystało, serial wciąga swoich fanów również w internecie. Dociera do nich z wszystkich stron, od social mediów, przez możliwość internetowych zakupów maskotek, po kontynuację klimatu serialu w grze komputerowej.

Serial żyje swoim sieciowym odbiciem jeszcze mocniej, a e-marketing i kolejne kanały ułatwiają docieranie do kolejnych tysięcy widzów. Pisząc o „My Little Pony” i skuteczności dziecinnej, infantylnej fabuły, którą karmią się coraz starsi widzowie, naturalne skojarzenie kierujemy w kierunku Nickleodon, a więc „Pingwinów z Madagaskaru”. To również serial dla najmłodszych, z bajkową, prostą jak drut historią, swoista ucieczka od codzienności i szarej rzeczywistości.

Konkluzja jest taka, że dla złapania spokoju, odpoczynku uciekamy wyobraźnią do okresu młodości. Natomiast same skojarzenia to mało, dziś oglądamy seriale z prostym przekazem i odczuciami, które na co dzień nie zawsze otrzymujemy od innych.